Bentley'e Gitmeye Çalışan Yol

Her şey Eskişehir'den İstanbul'a bilet alarak başladı. Otobüse.Yarım saat beklememek için bindiğim otobüste yanımda bir kitap ve telefonum vardı, birde kulaklık. Otobüste film izlemeyi severim de ses kötü olmasına rağmen. Kulakiçi etrafı rahatsız etmeyenlerden. Neyse... Bindim otobüse. Hava berbat. Kasım ayı. Feci bir yağmur. Tv yayını hatta kayıtlı filmler bile gelip gidiyor. Klimaları ya çok ısıtıyor ya çok soğutuyor. Tv açık ama sadece siyah ekran var ama. Bilecik'e yaklaşırken otobüsün ışıkları kapandı. Tabi hemen uzandım kişisel lambalara. Çalışmıyor. Işık yok. Tv yok. Neyse dedim. Bu olaylar olmadan ağabeyim aradı. 1-1,5 saat önce. yani ben Bozüyük'teyken (Bozüyük'te çok küfür,tükürük ve taş atılmışlığı vardır takımıma belki ilerde yazarım). 20.30 da dersten çıkıp bindiğim otobüs 22.00 gibi Bozüyük' varmışken. Geri dönelim, dedim ki gideceğiz yapacak bir şey yok. Telefonumun da şarjı çok az. Kapadım. Kız arkadaşım merakta. Muavinde otobüsten bana dert yandı. Çok insanda yoktu birde mola verdik 40 dakikalık. Muavin bırakmadı tabi, molada otomobil sohbeti; "Şunu mu alsam? Bunu mu satsam?". Sıkıldım çünkü pek benide dinlemiyordu sadece konuşuyordu. Neyse gece 3'e doğru ilk İstanbul durağında inip ağabeyime vardım. Cumartesi uykumu aldım. Ağabeyim Milli Hakemdir o gün maçına gittim. Gene Neslihan'ı göremedim. (Neslihan Darnel'di o zaman). Maç bittikten sonra biraz beklesem görecekmişim idmanları varmış. Neyse asıl heyecanım aklıma geldi. Bir gün sonrası. Pazar sabahı oldu. Erkenden kalktık. Ümraniye'den taksi. Sonra metrobüse. Tüyap'ın yolunu tuttuk. Yolun çoğu ayakta (taksi harici). Çok kalabalıktı. 2,5-3 saat arasında vardık. Sonra biraz yürüdük. Müthiş bir kalabalık. Ve hedefe yaklaştım. Çoğu markayıda inceledim tabiki. Fakat hedef orasıydı. Bentley... Kara taşıtlarının kanatlı asilliği. Parayla alınabilecek en güzel şey belkide. Mulsanne modelini görmek istedim. Gördüm. Ama 15-20 metreden. En arkadaki oydu zaten. Dokunmak yakından bakmakta neymiş. O kadar saat yol gittim... Onca çile çektim.. Dokunamadım.. İçine bakamadım.. Korumalardan ricada ettim tabiki ama hayır sadece basın kartı olanlar dedi. Ancak zoom mercekle fotoğraf çekebildim. İçim üzülerek geri dönüş. Çıkışta 5tl'ye pilav. Tam üst geçidin girişinde. Dönüş başladı.. Yaklaşık 3 saat sonra Ümraniye. Sonra ağabeyden güzel  bir yemek ve Eskişehir yolu. Ne mi öğrendim bazı şeyler sandığımdan daha ulaşılmaz. Bu sıkıntılarla ancak 20 metreden görebiliyorsun. Demek ki çok çalışmak lazım. Fakat fevkalade bir tecrübe. Bentley kanatlarını yakından görüyorsun. Gene çeker miydim bunca sıkıntıyı? Kesinlikle evet. Autoshow 2012. Başka merak ettiklerimide yakından inceledim tabi ki. Bir sürü şeyde öğrendim. En büyük istekti Bentley. Tekrar gideceğim. Siz bilmiyorsunuz ama aslında bu yazıyı bir kağıda yazdım. Kullandığım kalem ise Mercedes-Benz Türkiye'nin hediyesi. Teşekkür ediyorum tekrar bu güzel hediyeye.